Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
126
gubben var heime. Sigmund var framvokstringen
daa, og han var med oss. Men so vart han burte
ein dag. Daa hadde han nok vori heim og rana
gull i haugen og skipa torvune til att so fint, at
inkje nokon skulde gjeva gaum. Men gubben
veit du, han gav gaum. Han hev fulla havt meir
hugs all tidi han, enn nokon hev visst, endaa han
inkje hev gjeti eit ord um de fyrr idag.
Men fraa den tidi var de som de tok ei gali
leid med han Sigmund.
HALLBERA.
Og sidan gav han seg ilag med seidkona
Huld. Der kaupte han sigerstein.
Til deg hev ho bori gamalt græde, Vegard.
Difor slengde ho ulveham paa Sigmund, so han
vart gangande som varg i veum alle sine livedagar.
VEGARD.
Ei tung follogu hev Sigmund havt. Fredlaus
maatte han svive baade i liv og daude.
Gjeve han ein gong finge ro. So kunde me
endaa hava den voni, at de vilde laga seg lettare
for han ein annan gong, um han fær stige paa
Jord som eit nytt menneskje.
HALLBERA.
Du kan fulla segja so.
(Togn)
Follogu, lagnad.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
