- Project Runeberg -  Zoologiska Bidrag från Uppsala / Band III. 1914 /
166

(1911-1967)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Syn. Eulalia bilineata Malmgren 1865 S. 99 (Orig.).

Eulalia bilineata Malmgren 1867 S. 25.

Eulalia bilineata Mac Intosh 1874 S. 197.

Eulalia bilineata Malm 1874 S. 80.

Eulalia bilineata Tauber 1879 S. 89.

Eulalia bilineata Langerhans 1881 S. 113.

Eulalia bilineata Levinsen 1883 S. 205.

Eulalia bilineata Mac Intosh 1908 S. 50.

Eulalia bilineata Southern 1910 S. 229.

Komplettierende Diagnose: Kleine, aber langgestreckte, äusserst
schmale Art mit bis zu 100 Segmenten (z. B. 3 cm lang, 0,08 cm breit mit
140 Segmenten). Dorzalzirren dick, stumpf oval, Yentralzirren ebenso
dick, abgestumpft (Textfigur 57 sowie Tafel I Fig. 4). Borsten mit sehr
schwach ausgezogenem, deutlich skulpturiertem Verschlussteil und
mittellangem Endteil. Analzirren fadenförmig, etwa 3 mal so lang wie breit.

Textfigur 57. Parapodium links 40 von Hypoeulalia bilineata
von der schwedischen Westküste.

Beschreibung bei Mac Intosh 1908 S. 50. Die Darstellung von
den Tentakelzirrensegmenten ist doch natürlicherweise fehlerhaft (vgl.
diese Abhandlung S. 94). Die Proboscis ist nirgends beschrieben worden,
scheint jedoch, nach der Dissektion zu urteilen, über die ganze Oberfläche
diffus mit Papillen besetzt zu sein.

Bemerkungen: Eulalia saxicola Quatrefages (1865 S. 119) sowie
Eulalia quadrilinéata St. Joseph (1898 S. 327) sind sehr wahrscheinlich
mit der vorliegenden Art identisch. Fraglich dürfte auch sein, ob Eulalia
tripunctata Mac Intosh 1874 (1908 S. 63) als eine von dieser gesonderte
Art angesprochen werden kann. Uber die wahrscheinlich hierher
gehörende Eulalia problema Malmgren (1865) siehe S. 126 unter Eulalia.

Alte Fundorte: Atlantischer Ozean, Kanarische Inseln
(Langerhans 1881), Küsten von England (Mac Intosh 1874, 1898, Southern

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Tue Dec 12 14:56:07 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/zoouppsala/1914/0172.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free