- Project Runeberg -  Misterje /
45

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Z zAŚOŚS > + o Z PASZE

firanek; dostrzegłem tylko parę białych kwiat-
ków; stała długo w pokoju i wpatrywała się we
mnie, gdy przechodziłem. Bóg jeden wie, co to
za jedna. Rączki ma maluchne. Jałmużnę dałbym
ci chętnie, biała dziewczyno, lecz wolałbym ci
pomóc, pomóc porządnie!

Zresztą, wiem bardzo dobrze, dlaczego twe
oczy tak mnie prześladują, wiedziałem to odrazu.
Dziwne, jak miłość młodzieńcza idzie za człowie-
kiem i nagle ożywa, zanim się opamiętać zdo-
łasz. Lecz ty nie masz jej słodkiej twarzyczki,
zresztą, jesteś o wiele od niej starsza! Ach, a ona,
mimo to zaślubiła telegrafistę i wyjechała do Ka-
belvaagu! O, dobry Boże! Co głowa, to rozum!
Nie mogłem oczekiwać od niej miłości, nie miała
jej dla mnie. Na to rady niema... Ach, oto bije
pół do jedenastej... Nie, nie nie było na to rady...
Gdybyś ty jednak wiedziała, jak szczerze ci byłem
oddany przez lat dwanaście, jak wyłącznie o tobie
myślałem... i nic... Ha, ha! Dużo w tym jednak
i mojej winy... Coż jej mogę zarzucić? Inni lu-
dzie zachowują o kimś dobrą pamięć przez rok,
a potym zapominają, mają dosyć... ja pamiętałem
o niej przez lat dziesięć! ochl..

Ostatecznie, dlaczego nie miałbym białej dzie-
wczynie, ze względu na jej oczy, dać jałmużny, po-
móc w inny sposó? Mam tu sześćdziesiąt dwa ty-
Siące koron za majątek ziemski — i mogę z nich
czerpać — mam je gotówką. Ha, ha, ha, ha! Wy-
starczy okiem rzucić na stół, a znajdę na nim trzy
telegramy, —dokumenty wielkiej wartości...

„O Boże wielki! Co za upadek!.. co za cię-
cie! Tak, tak! Co za sprytny pomysł! Jestem agro-
nomem i kapitalistą; nie przyjmuję pierwszej lepszej
oferty, tylko śpię spokojnie i namyślam się nad
nią. Tak robię, obmyślam. A tymczasem nikt się

40

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0055.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free