- Project Runeberg -  Misterje /
156

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

wyka od dziecka, rzeczy, które przeszły do nas po
rodzicach, a może nawet i po pradziadach. Z dru-
giej strony jednak, te stare rzeczy stoją najczęściej
ot tak sobie, bez żadnego użytku. Pocóż więc
mają zajmować miejsce i przedstawiać kapitał mar-
twy? Często przecież te niepotrzebne, bezużyteczne
pamiątki rodzinne mają znaczną wartość. Tymcza-
sem w domu próchnieją i w końcu wyrzuca się je
na strych. Czyż nie lępiej je sprzedać, dopóki
czas? Niektórzy gniewają się, gdy przychodzę,
i twierdzą, że nic starego nie mają — bardzo pię-
knie, rzecz gustu — kłaniam się i odchodzę. Na to
rady niema. Inni znowu wstydzą się i nie chcą mi
pokazać jakiejś brytwanny bez dna, lub czegoś
w tym rodzaju. Nie znają się zupełnie! Jest to ce-
chą ludzi prostych, poczciwych, nie mających po-
jęcia o tym, jak ogromnie rozwinęła się w naszych
czasach manja kolekcjonowania. Mówię „manja”,
bo doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że tylko
manja zmusza mnie do zbierania starzyzny. Nazywam
rzeczy po imieniu. Dlaczegożbym nie miał tego ro-
bić? Ale... są to sprawy czysto osobiste... Co to je-
dnak chciałem powiedzieć: aha, oto ze strony tych
ludzi jest to równocześnie i głupio i śmiesznie,
jeżeli nie chcą pokazywać starych rzeczy. Do
czego podobne są pierścienie i broń, wykopywane
z kurhanów? Czy jednak dla tego nie mają one
wartości? A pani jak sądzi? Powinnaby pani
zobaczyć moją kolekcję dzwoneczków, które no-
szą krowy. Mam dzwoneczek — zupełnie prosty,
blaszany dzwoneczek, — któremu oddawało cześć
cześć boską całe plemię indyjskie. Niech się pani
tylko zastanowi!... Nieskończoną ilość lat dzwone-
czek ten wisiał w namiocie dzikusów... modlili się
doń i składali mu ofiary. Tak! Niech to sobie pani
wyobrazi! Tymczasem, jednak, oddalam się od celu

156

u Wa ZW

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0166.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free