- Project Runeberg -  Misterje /
179

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

ja pragnę jeszcze usłyszeć zdanie pana o wielu
rzeczach — naprzykład, nie odpowiedział pan na
moje pytanie, dotyczące panny Kielland. Chciał-
bym wiedzieć, co pan w głębi duszy o niej sądzi?
Mnie się ona wydaje istotą niezwykłą, niedostępną
pełną uroku i czystości, białą jak śnieg — niech
pan sobie wyobrazi biały, głęboki, puszysty
śnieg! Tak widzę ją w myślach. Jeżeli ze słów,
które mówiłem poprzednio, odniósł pan wrażenie
inne — to pan się omylił! A teraz niech mi pan
pozwoli ostatnią szklankę w pańskiej obecności,
wychylić za zdrowie pana! Prositl... Wie pan,
co mi teraz do głowy przyszło?... Gdyby pan miał
trochę cierpliwości i podarował mi jeszcze dwie
sekundy, byłbym panu wdzięczny niesłychanie:
chciałbym mówić otwarcie, ale proszę, niech się
pan do mnie zbliży, aby nas nikt nie usłyszał:
w tym domu i ściany mają uszy, trzeba być ostro-
żnym. Otóż, jestem beznadziejnie zakochany w pan-
nie Kielland! Nareszcie powiedziałem! Słowa są
ubogie i suche, jeden Bóg na niebie wie, jak sza-
lenie ją kocham i jak bardzo z jej powodu cierpię!
Wynika to samo przez się: kocham, więc cierpię, ale
to do rzeczy nie należy. Tak. Mam nadzieję, że
pan się do mojej szczerości odniesie z całym sza-
cunkiem i dyskrecją, że to, co wyznałem, zachowa
pan w tajemnicy — nieprawdaż? Pan mi to obie-
cuje? Dziękuję ci, drogi przyjacielu! Zapytać pan
może: jak mogę kochać się szalenie w pannie Kiel-
łand, skoro przed chwilą nazwałem ją straszną ko-
kietką? Otóż, po pierwsze, można doskonale kochać
kokietkę, kokieterja nie stanowi przeszkody — ale
to drobnostka, którą pomińmy milczeniem... Wa-
żniejszą jest rzecz druga. Jakże to rozstrzygnęliśmy
moje pytanie dawniejsze? Zna się pan na ludziach,
czy też nie? Jeżeli tak, to pan łatwo zrozumie, co

179

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0189.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free