Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
strzelił, lecz wystrzelił źle i skaleczył przeciwnika.
Zraniony jęknął i, zbierając resztki sił, zawołał:
„Przegrałeś zakład, dawaj natychmiast dwanaście
szyllingów. I otrzymał je! Ha, ha, ha, daj mi
zaraz dwanaście szyllingów — rzekł... Ach ten Toł-
stoj! Niech go Bóg ma w swej opiece... Gdy czy-
tam napuszone, płytkie morały idealnego hrabiego
i nieco się w jego refleksje zagłębiam, doznaję
wrażenia, że jestem na zielonej paszy. Ach, ta
cnota krzykliwa, nigdy nie milknąca, ta dążność do
zgniecenia całej wesołości świata na blachę ku-
chenną, ta brudna etyczna ślina serca, które da-
wniej tchnęło radością, ta moralność chełpliwa
i gruba, stworzona na pokaz — za to wszystko
rumienię się ze wstydu, zapewniam panów. Brzmi
to może głupio, że jakiś agronom rumieni się za
hrabiego... ale tak jest naprawdę... Gdyby Tołstoj
był młodzieńcem, który musi walczyć z pokusami,
gdyby głosił cnotę i żył w czystości, po zwycięże-
niu siebie, nie mówiłbym tego, co powiedziałem
przed chwilą? Ale to przecież starzec! Wszystkie
źródła życia dawno w nim już wyschły. Ludzkich
cierpień i pożądań nie zostało śladu. Lecz cóż to
ma wspólnego z jego nauką? — zapytacie. Właśnie
moi panowie, że z jego nauką ma to związek ści-
sły. Tylko wówczas, .gdy człowiek zgrzybieje, gdy
używanie doprowadzi go do przesytu, rzuca mło-
dzieży hasło: „Wyrzeknijcie się!” Młodzieniec roz-
waża radę, przyznaje, że zgadza się. z Pismem
Świętem a jednak nie wyrzeka się rozkoszy, tylko
grzeszy, grzeszy po królewsku przez lat czterdzieści.
Oto logika życia! Lecz po latach czterdziestu, gdy
młodzieniec przemieni się w starca, z kolei dosiada
szpakowatego rumaka i wysoko dzierżąc sztandar
w kościstym ręku, pędzi w świat, nauczając ludzi...
Przy dźwięku trąb nawołuje młodzież do zbudowa-
221
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
