- Project Runeberg -  Misterje /
225

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Pan nogą, przystaje. Twarz ta poruszyła w duszy
pańskiej strunę nadmiernie czułą; woła pan na
biedaka, prowadzi go pan do bramy i daje mu do
ręki dziesięć koron. „Jeżeli piśniesz o tym choć
słówko — szepce mu pan do ucha — zabiję cię!”
O mało nie zgrzyta pan zębami, tłumiąc łzy z nad-
miaru wzruszenia. Do tego stopnia niektórym ty-
pom zależy na tajemnicy! Coś podobnego może
się powtarzać codziennie, tak że w końcu sam ofia-
rodawca wpaść może w kłopoty finansowe, zostać
bez jednego oera w kieszeni... Nie są to cechy
mego charakteru, przypuszczam, że mię o to nie
posądzacie, panowiel... Otóż mam znajomego... na-
wet dwu, do których da się to w zupełności za-
stosować... Tak! stanowczo! dają ci, których pcha
ku temu potrzeba wewriętrzna, i basta! Tu muszę
zrobić wyjątek na korzyść skąpców. Ludzie chciwi
i bardzo skąpi, istotnie, czynią ofiarę, dając cośkoł<
wiek innym— niema co do tego wątpliwości. Dlatego
sądzę że jeśli tacy ludzie przezwyciężą siebie i roz-
staną się chociażby z jednym oerem, zasługują na
szacunek większy, niż pan i ja, rzucający dla wła-
snej przyjemności koronami. Niech się pan kłania
Tołstojowi i powie mu, że złamanego grosza nie
dam za całą jego lichą, wstrętną dobroć, obliczoną
na pokaz, dopóki nie odda wszystkiego co ma,
a może jeszcze i wtedy... Tymczasem, proszę, da-
rujcie mi panowie, jeżeli kogokolwiek z was dotkną-
łem. Mogę panu służyć cygarem, panie Grógaard?
Prosit, panie doktorze!

Pauza.

— Jak się panu zdaje, ili pan nawróci w cią-
gu swego życia? — zapytał doktór.

— Brawo! zawołał adjunkt, Adjunkt Holtan
wyraża panu uznanie!

Knut Hamsun: Misterje. 15

225

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0235.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free