Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
pan w sposób zajmujący, przyznaję, ale — pozwoli
mi pan powiedzieć — mówi pan absurdy. Niech
licho mnie porwie, jeżeli tak nie jest! Co prawda,
postanowiliśmy wszyscy przekonania swoje wypo-
wiadać jaskrawo. Pan sam nadał taki ton roz-
mowie!
— To prawda! Ma pan słuszność, za dużo
mówiłem absurdów. Co to jeszcze powiedzieć chcia-
łem? Otóż, wszechświatowa sława Tołstoja miałaby
być dowodem umysłu wyższego? Dlaczegóż to?
Sława Tołstoja jest tylko wyrazem jego popular-
ności; dla zdobycia zaś popularności potrzebny jest
pewien stopień głupoty, moralnej, duchowej głu-
poty; poprostu trzeba tylko... Widzę, że pan się
niecierpliwi, panie doktorze, itu ma pan słuszność
zupełną... jestem, istotnie, złym gospodarzem. Lecz
poprawię się zaraz, pan zobaczy... Panie Ojen, dla-
czego pan nic nie pije? Dlaczego, u licha, pan
nie pije?
Student Ojen, rzeczywiście, cały czas siedział,
jak posąg z kamienia, wsłuchany, przejęty jedyną
myślą, by słowa z dyskusji nie stracić. Mrużył nie-
ustannie oczy, pełne ciekawości, uszy literalnie po-
dniosły się wskutek natężenia uwagi. Widać w nim
było zainteresowanie silne. Opowiadano, że Ojen—
podobnie jak wielu studentów — podczas wakacji
pisze powieść.
Do pokoju weszła Sara z oznajmieniem, że
kolacja podana. Adwokat Hansen, już trochę drze-
miący, otworzył oczy i ożywił się na widok dziew-
czyny. Gdy była już za drzwiami, zerwał się z krze-
sła, wybiegł z pokoju, dopędził ją na schodach
i zawołał z zachwytem najszczerszym.
— Saro, jesteś przecudna! Muszę ci to po-
wiedzieć!
Potym wrócił do pokoju i siadł na dawnym
227
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
