Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
starczająca? Połowę zawartości dałem zwierzęciu
i podziałała doskonale. Krótkie konwulsje, śmie-
szne drganie pyska, parę głębokich westchnień —
i koniec! Mat za trzecim posunięciem!
Doktór wziął buteleczkę, obejrzał, potrząsnął
i rzekł:
— Doza wystarczająca, więcej niż wystarcza-
jąca... Właściwie powinienbym odebrać od pana tę
buteleczkę, skoro jednak nie ma pan odwagi, to...
— Nie, nie mam odwagi.
Pauza.
Nagel schował truciznę do tej samej kieszonki.
Doktór był coraz więcej pijany, pociągał z kie-
liszka, wzrokiem nieprzytomnym rozglądał się wo-
koło i pluł na posadzkę. Naraz zawołał na adjun-
kta, który siedział pod przeciwną ścianą:
— Hej! Jak się czujesz, Holtanie? Czy mo-
żesz jeszcze wymówić: asocjacja idei? Ja już nie
zdołam. Dobranoc!
Adwokat otworzył oczy, przeciągnął się lekko,
wstał, podszedł do okna i wyjrzał na ulicę. Gdy
się nawiązała rozmowa, skorzystał z chwili odpo-
wiedniej i wymknął się cichaczem; nieznacznie prze-
sunął się koło ściany ku drzwiom i znikł, zanim
się obecni spostrzegli. Adjunkt Holtan zawsze
w ten sposób wymykał się z towarzystwa.
Minuta powstał i również chciał odejść, gdy
wszakże gospodarz domu poprosił go, by został
chwilkę, usiadł znowu. Adwokat Hansen spał. Trzej
pozostali, jeszcze przytomni: student Ojen, Minuta
i Nagel zaczęli mówić o literaturze. Doktór przy-
słuchiwał się z przymrużonemi oczami, nie będąc
zdolnym wymówić słowa. Wkrótce zasnął.
Student był dosyć oczytany i przepadał za
Maupassant’em: trzeba przyznać, że Maupassant
przeniknął do głębi duszy kobiecej i jest niedo-
234
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
