- Project Runeberg -  Misterje /
251

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIV

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

tylko być obok pani! Naturalnie, pójdę... Ach,
gniew pani mnie mrozi.

— Nie gniewam się na pana, tylko, za ka-
żdym razem pan mnie smuci. Wiem, że pan nie-
ma zamiaru, ale...

Długo mówili o rzeczach obojętnych. Szli tak
wolno, że ledwie posuwali się naprzód.

— Jak tu pachnie! Jak pachnie! — mówił.
Jak po tym deszczu ożyła trawa i kwiaty! Nie
wiem, czy rośliny panią zajmują. To dziwne, lecz
czuję jakiś związek tajemniczy między sobą a ka-
żdym drzewem... jakieś pokrewieństwo. Mam wra-
żenie, jakgdybym sam był cząstką tego lasu; gdy
stoję tu i patrzę wokoło, w duszy mej powstają
niejasne wspomnienia i ogarniają całą moją istotę.
O, niech pani zaczeka chwilę, niech pani posłu-
cha. Czy słyszy pani, jak głośno śpiewają ptaki,
witając słońce. Fruwają jak szalone, nieomal mu-
skają nas skrzydełkami.

I poszli dalej.

’ — Wciąż widzę przed sobą łódkę z żaglem
niebieskim w półksiężyc, łódkę, której obraz wy-
wołał pan w mej wyobraźni — odezwała się. Jakież
to cudne! Gdy niebo nad nami tak głębokie, ogar-
nia mnie wrażenie, że sama bujam tam wysoko, na
falach błękitnych i łowię ryby srebrną wędką.

Czuł się szczęśliwym, że nie zapomniała na:
stroju, któremu uległ w wigilję św. Jana. W oczach
łzy mu stanęły. Odpowiedział gorąco:

— Tak, tak, pani jest stworzona, by taką łódką
płynąć!

Gdy byli w połowie lasu, zapytała go nie-
ostrożnie:

— Długo tu pan jeszcze zostanie?

Natychmiast pożałowała swego pytania. Gdy
jednak zauważyła, że się uśmiecha i nie odpowiada,

251

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0261.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free