- Project Runeberg -  Misterje /
285

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

kom, że pan urządza na ulicach skandale jeden po
drugim. Podobno, coś pan zaproponował pewnego
dnia na rynku jakiejś służącej — proponował pan
w obecności kilku świadków!... I pomimo to wszystko:
uważa pan za zupełnie naturalne prześladować mnie
swemi wyznaniami... zawsze staje pan na mojej
drodze!... I to właśnie męczy mnie najwięcej... mę-
czy niewymownie, że pan się ośmielił...

Urwała. Usta jej drgały konwulsyjnie, świad-
cząc o silnym wzruszeniu; mówiła gorąco i szcze-
rze; wierzyła w to, co mówi i była nieubłagana.
Zapanowało krótkie milczenie, wreszcie przerwał je
Nagel:

— Tak, ma pani słuszność, przyczyniłem pani
dużo męki... Rzecz zupełnie zrozumiała, że śledząc
kogoś codziennie przez cały miesiąc, nadając zna-
czenie wszystkim jego słowom, obserwując każdy
postępek, udaje się w końcu wyszperać coś złego,
do czego się można przyczepić. Można nawet osą-
dzić człowieka niezbyt sprawiedliwie... ale to dro-
bnostka... pomijam to zupełnie. Miasteczko małe,
ja, znowu, trochę rzucam się w oczy, ludzie obser-
wują każdy mój krok, każdy mój ruch—tego uni-
knąć niepodobnal... Zresztą i ja nie zawsze tak po-
stępuję, jak trzeba...

— Mój Boże! — przerwała ostro i zimno —
naturalnie, i dlatego tylko zwraca pan na siebie
uwagę, że miasteczko nasze jest takie małe. To jasne
przecież! W stolicy nie byłby pan jedynym czło-
wiekiem, ściągającym na siebie uwagę innych.

Zdanie to, chłodne i niezwykle trafne, w pierw-
szej chwili wzbudziło w nim zachwyt prawdziwy.
Chciał go nawet wyrazić w słowach uprzejmych,
rozmyślił się jednak. Mówiła z takim podnieceniem,
tak źle względem niego była nastrojona i tak ni-
zkie miała o nim pojęcie. Trochę go to obraziło.

285

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0295.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free