- Project Runeberg -  Misterje /
288

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

do ręki szklankę, chciała coś powiedzieć, parę słów
uprzejmych, by przykry nastrój trochę. załagodzić.

— Muszę już odejść — zaczęła.

Rzucił na nią bystre spojrzenie, wstał i także
wziął szklankę do ręki. Oboje wypili w głębokim
milczeniu. Wysiłkiem woli starał się drżenie ręki
powstrzymać. Widziała też, że walczy z sobą, aby
twarzy nadać wyraz spokojny. Wtym człowiek ten,
o którym sądziła, że jest zmiażdżony, zabity jej
ironją, mówi bardzo grzecznie, tonem obojętnymż

— Ach, o mało nie zapomniałem... Może bę-
dzie pani tak uprzejmą... prawdopodobnie już wię-
cej pani nie zobaczę... Otóż, może pani będzie tak
dobrą i przy sposobności, gdy będzie pani pisała
do narzeczonego, zechce mu pani przypomnieć
o dwuch koszulach, które niegdyś, dwa lata temu,
obiecał Minucie. Proszę, niech mi pani wybaczy,
że wtrącam się do tego, co do mnie nie należy,
czynię to przez wzgląd na Minutę. Mam nadzieję,
że mi pani wybaczy moją śmiałość... Niech tylko
pani napisze, że tu chodzi o dwie koszule wełniane,
a przypomni to sobie z pewnością.

W pierwszej chwili osłupiała ze zdumienia.
Stała z otwartemi ustami i, słowa nie znajdując,
patrzyła mu prosto w oczy. Nawet zapomniała po-
stawić na stole szklankę. Trwało to dobrą chwilę.
Opanowała się jednak, rzuciła nań spojrzenie,
pełne wściekłości i głębokiego oburzenia; oczy jej
dały mu odpowiedź piorunującą. Odwróciła się
i odeszła. Zaledwie przy drzwiach gwałtownym
ruchem postawiła szklankę na najbliższym stoliku.
Znikła w sali.

Zdawało się że zupełnie zapomniała o adjun-
kcie i adwokacie, którzy na nią czekali.

Nagel usiadł. Ramiona jego drżały. lekko,
kilka razy machinalnie chwycił się za głowę. Sie-

288

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0298.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free