Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
1.
Kain og Abel.
(1. Mosebok 4. kapitel.)
Syng: «Nynorsk salmebok» nr. 536.
Fyrste barnegudstenesta vi høyrer gjete — er då
Kain og Abel bar fram offer til Gud. Dei hadde vel
lært det av foreldri sine. Plent som når far og mor
lærer deg å be kveldsbøn og bordbøn.
Det stend at Herren ansa ikkje Kain og hans gåva.
Men han såg blidt til Abel og gåva hans. Kvifor det,
trur du ? Abel meinte det so hjarteleg: han tok det beste
han hadde og gav det til Gud.
Og Gud såg til hjarta. Du veit det stend i Bibelen
at Gud ser på hjarta. Kan du finna det ordet? Du må
leita i soga um Samuel og David, so finn du det.
Gud trong korkje lammekjøt eller korn. Men han
tok vel imot Abels gåva fordi han såg at Abel meinte
det so godt. Nett som når eit lite barn kjem med
gildaste dokka si og gjev til ein vaksen kar: den må
du ha! Det smakar godt å kjenna hjartevarmen, endå
vaksen-karen er likeglad med dokka.
Kain meinte visst ikkje større med offeret sitt. Han
berre gjorde som far og mor hadde lært han. Slik er
det mange som bed med munnen, men ikkje med hjarta.
Mange konfirmantar bøygjer kne ved altaret, men
meiner ikkje større med det. Ja tenk det finst foreldre
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
