Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Dette totte Daniel han forstod. Arbeidet var ei Straff!
Det var, som naar dei sette vonde Folk paa
Tugt-huset. Aa den Skarven, den Adam, som berre for
eit einaste Eple hadde ført all denne Trældomen yver
oss, og det han, som hadde Hagen full av Eple og
Kirsebær, som han kunde eta av so mykje han
vilde!
Men, heldt Læraren fram, maatte Ein ikkje
segja, at Gud var streng, naar han straffad oss paa
denne Maaten? Var det ikkje stygt av Gud aa
leggja so hard ei Tyngsla paa oss? Daniel visste,
at det gjekk ikkje an aa segja, at Gud gjorde
no-kot, som var stygt, og difyr svarad han hugheilt
Nei, eiidaa han i Grunnen undrast paa, korleis
Læraren vilde klara den Saki. Men det viste seg, at
Læraren her som hellest visste, korleis Saki skulde
klarast. Nei, sagde Læraren, det var ikkje stygt av
Gud. Tvertimot! For etter Syndefallet trong me
um aa arbeida i Slit og Stræv, daa Syndi hellest
vilde faa altfor stor Magt med oss. Der var eit
gamalt Ord, som sagde, at Lediggang var Satans
Hovudgjerd, og var ikkje det sannt? —Jau. —Jau,
det var sannt. Hadde me ikkje denne Trældomen, so
vilde Djevelen fylla oss so upp med vonde Tankar
og freista oss so hardt til alt, som vondt var, at det
vilde ikkje verta livande for oss paa Jordi. Læraren
fekk tilslutt ut, at endaa Arbeidet i Grunnen var ei
Straff, so var det like væl ei Vælsigning. Daniel,
stakkar, kjende seg reint liten under all denne
Visdomen og fekk paanytt ei sterk Kjenning av, at det
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
