Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
20F,
aa segja — ikkje hadde Raad til aa skaffa seg
Livsens Braud. Daa tok Pater i si Hjartans Gleda upp
5 Dalar og gav han, og bad han koma att so tidt
han kjende Trong til det, og Mjøltraavaren tak kad
med fagre Ord, og var so rørd, at han reint ut sagt
hadde Taarer i Augo — av all den Laatten, han
maatte bita i seg.
Mjøltraavaren gjorde det godt med Soga si.
Alle lo og hadde Moro, so nær som Jens Rud; Fram
var med og lo ei Stund, men vart tagall paa Slutten.
Daniel heldt seg helst til Rud, og naar han stundom
lo med, gjorde han det med vondt Samvit.
Mjøltraavaren fekk Ølet sitt og var kry som ein
Kunst-mann. Men med ein Gong snudde Fram seg mot
han og sagde: »Du er eit Herk, Mikkelsen!« — I
den Stundi elskad Daniel Fram.
Mikkelsen forsvarad seg; Fram sat og saag upp
i Loftet og syntest ikkje høyra. So tok han fram
det, han hadde skrivet, og las det upp; han vilde
høyra, um det var lett skrivet; paa den Maaten
gjorde han Prøve paa Stilen sin. Stundom las han
Stykki sine upp for Johanne; forstod ho dei, so var
Fram stød paa, at dei var godt skrivne.
Idag vart der Strid um eit Par Setningar; det
var ein, som Strand totte var uklaar, men som Jens
Rud meinte var god. Den andre vilde Rud hava
umstelt; men den totte Strand var god. Under alt
dette kom Ottkanten burttil Daniel, bøygde seg ned
mot Øyrat hans og sagde: »Undskyld, Hr. Braut,
Di skulde ikke kunne laane mej en Dalers Penger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
