Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
49
unnar jarðabætur gáfu af sér, svo velmegun almennings geröi ekki
meira en standa í staö. Hann sá nú um seiuan, aö hann haföi
veriö of tilhliörunarsamur framan af viö félagsmenn, og nú gåt
hann ekki lengur viö ráöiö.
Ut af þessu öllu var hann oröinn mjög gramur, og stundum
fanst honum hann kenna sér einhvers meins, sem hann gåt ekki
gjört sér grein fyrir, hvernig var lagaö.
En hann huggaöi sig stundum viö þaö, aö nú væru
tima-mót; hugsunarhátturinn væri aö breytast. Einræningsháttur og
smásálarskapur fortíöarinnar lægi nú í fjörbrotunum, en aftur væri
aö fæöast framgjarnari og frjálslyndari hugsunarháttur. Og þegar
hann stóð úti heima hjá sér og sá álengdar rauða
kvöldsólar-geislana leika um nýja reisulega barnaskólahúsiö i Bæ, þá færöist
ofurlitill ánægjusvipur yfir andlit hans, og í huga sinum blessaöi
hann síra Pál, sem mest og bezt haföi stutt hann í
framkvæmd-inni aö koma því til leiöar, aö þaö yröi bygt.
Paö var allra blessaöasta og bliöasta veöur um réttirnar.
Póröur haföi skroppiö fram í Dali úr réttunum, til þess aö ráða
kennara viö skólann, sem átti aö byrja um veturnæturnar, og var
nú snemma morguns kominn heim á leiö aftur. Hann þurfti aö
hraöa sér heim, því seinni part dagsins átti aö reka geldféö inn,
telja það og merkja, og þá vildi hann vera viö.
Hann reiö því liöugt, þegar hann kom á sléttu melana fyrir
framan Gil. En þegar hann ætlaöi aö halda áfram ut fyrir neöan
tüniö, var kallaö heima á hlaöinu: »Hvaöa asi er á þér, fórður,
ætlaröu ekki aö biöa eftir okkur og veröa samferöa?«
Hann leit viö og sá tvo menn koma heiman trööina; annar
var unglegur, hár og grannur, hinn lágur og lotinn og haföi hest
í togi. I’aö voru þeir síra Páll á Hofi og Hafliöi á Gili, sem
ætlaöi aö flytja mötu til sona sinna tveggja, sem nú áttu í haust aö
róa hjá Gísla á Tanganum; hann var orölagöur fyrir að kenna
unglingum sjóinn.
Póröur stanzaöi hestinn sinn, sem vildi ólmur heim, heim til
töðunnar og hrossanna — hugsaöi klárinn. Pegar þeir voru
komnir til Póröar og þeir höföu heilsast, sagði síra Páll:
»Pú« — Páll þúaöi flesta sina sóknarbændur og lét þá þúa
sig — »mátt vera mér þakklátur, Pórður, að ég lofa þér að verða
okkur samferöa; Hafliöi ætlar aö segja mér, hvern þátt hann hafi
oröiö aö eiga í bardaganum gegn félaginu þínu, og aö hlusta á
4
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
