Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
172
Folkeh agii k ulen.
Skulen vart første vinteren halden paa Löftes nes, so
vart han flutt over til Nes, der han no er. Det var
ved denne tid M. Storm og Sverdrup skildest. Sverdrup
fekk seg daa til medlærar 11. C. Thu, som no er ved Stord
lærarskule. I 6 aar var Sverdrup ved skulen; men han kom
meir og meir ined i politiken, baade i bygde- og rikspolitiken.
Han vart väld inn i heradsstyret, vart ordførar og i 1876
stortingsmann for N. B. amt. Han kom paa den maaten
snart bort fraa skulen. Sidan vart lian sokneprest til
Leikanger, so statsraad — 2 gonger - og i 1898 utnemd til bisp
i Bergens bispedømme. Same aaret vart han sjuk og kom
ikkje til aa take mot bispeeiubættet. Han døydde i 1899.
Det er eit. anna namn sogningane først tenkjer paa,
naar talen er om Sogndals folkehøgskule. Det er II. M. Dahl.
Det var han som var sjæla der i mange aar framover,
han som har fastsett leida og gjeve tonen. Han kom til
skulen alt i 1874. For honom var og vart skulen ei
hovudsak, Han var med i politiken ei stund han og, var
stortingsmann. men det livet likte ban ikkje.
Henrik Mohn Dahl var fødd i Bergen 8de januar 1844,
altso 1 aar eldre enn Sverdrup. Paa morsida ætta han fraa
Foswinckel, som aatt heile Nygaard i Bergen, so mor hans
fekk em stor arv. Far hans, Henning Frimann Dahl,
var ei tid skulestyrar i Bergen, men flutte i 1855 td Innvik
i Nordfjord, der han var prest, og der voks Henrik Dahl op.
Han vart tidleg glad i naturen og bondelivet, so glad i det,
at daa han i studenttida kom inn i ei kristeleg vekkjing,
vart han staaende og stire ei stund paa alt dette fagre og
spurde so: Kan Gud kre ve, at. eg skal gje op gleda ini i alt
dette? Er det synd aa vere so glad i naturen?—Men han
kom snart til aa skyne. at gleda i naturen og
friclomstran-gen skulde ikkje drepast, men vigslast. — At ban so tidleg
vart maalmann heng saman med denne kjærleiken til
bonden og bondelivet. Det var meir Asbjørnsens skildringar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
