Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
29
IV.
Friðþjófur biður Ingibjargar.
Nú glymur. bragur í bjartri höll
og bragning lofa skáldin snjöll,
en frækinn gleður
ei Friðþjóf drápan, er skáldið kveður.
Og vorið kemur og grænkar grund;
nú geysa drekar um fjörð og sund;
en mæring ungur
um raarkir reikar svo hyggjuþungur.
Því skammt var liðið frá ljúfri stund,
er lofðung Háifd&n hans sótti fund,
og Helgi bistur;
þeir höfðu með sjer dáfríða systur.
Við hlið hans sat aðra hýrleit snót,
og hendur þau tengdu með ástarhót;
á svanna skærar
bann sjónir starði, svo munarkærar.
Áf hljóði þau minntust á horfna stund,
er hló við þeim bernskunnar vorsæla grund,
og marga mundu
þau munarrós, frá því er saman undu.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
