Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
BONDESTUDENTAR
229
Og so at han skulde taka Hjelp av Kapellan Hirsch,
— denne Aandsmannen, som til Takk for Hjelpi vilde
hava han med for ein Svelteskilling paa eit Arbeid som
Daniel ikkje lika! Det var ein ulidande Ting aa vera
hjelpt fram i Verdi av andre. Det var som ein hadde
selt Sjæli si. Alt det ein var og vart, det hadde ein
andre aa takke fyre; og dei Karane, dei kravde sin
Takk! Ein hadde ikkje fri Rett yvi seg sjølv; maatte
hugse paa at Per og Paal vilde hava Glede av
Pengane sine; og Kapellan Hirsch vilde hava meir, han.
Daniel tenkte seg harm paa dette. Han vilde ikkje
gaa soleis lenger; han vilde forlova seg og vera sin
eigin Mann. Proprietær Stensrud sagde visst ikkje nei,
naar han høyrde at Friaren var ein Mann med
sjølvstendige Meiningar, og ein Mann som kunde vera
teologisk Kandidat um tri Aar . . .
Han stræva lengi, fyrr han fekk Friarbreve i Stand.
Det skulde som alle slike Brev vera kjærlegt; men so
skulde han ikkje segja meir heller enn han kunde svara
til, naar han raaka Kjærasten sjølv. Daa han var
fer-dug og hadde skrivi Utskrifti. vart han med ein Gong
modlaus. Det var liksom so fælt, dette-her. At det
skulde gaa soleis med Daniel Braut hadde han ikkje
drøymt um. Og Inga Holm var nok ikkje so gløymd
som han hadde tenkt. Stakkars Inga! Enn um ho no
hadde gjengi i alle desse Aari og venta paa han? Han
hugsa Middagslage i Klokkargarden; han saag henne
i den koselege Klokkarstogo, søt og ung og fordrøymd;
og der var Sol inne og ute, og Lauve i Hagen blakra
i Sumarvinden og kviskra um forlokkande Ting . . .
Med Magt laut han drive burt Draumane. Hadde ikkje
sjølve Kapellan Hirsch gift seg til Pengar? Hende
ikkje slikt kvar Dag? Det var dei som gifte seg med
40 Aars Gjentur for Pengar; og Hanna var daa berre
sju-otte og tjuge ... Og so var han nøydd til, for
Fanden! Han stakk Breve i Lumma og flaug paa Dør;
best aa faa det av Stad, fyrr Tankane snudde.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
