Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Frida vilde ikkje det. Dei arbeidde for at Kvinna skulde
liva for seg sjølv; og det var Frida med paa; ho var
likso varm for Kvinnesaki som fyrr; jau, ho var! men
ho vilde ikkje liva aaleine. Det vilde vera surt aa liva
paa Naade hjaa ei Syster eller ein Bror, endaa daa
kunde ein vera til Hjelp i Huse, og vera Tante for dei
smaae, og hava eit Grand Lag; men slite all Dagen paa
ein Skule, og so gaa heim og sova paa ein Hybel, nei
ved Gud! Daa vilde Frida heller —; ja ho vilde heller
... vera eit uskikkelegt Menneskje og liva som —; ja;
likso gjerne det! Nei; dei skulde arbeide for at alle
kunde gifte seg; det skulde dei! For — «ja det vét du
godt, søte Dagmar» —; der var so mange Mennar som
ikkje kunde gifte seg; dei hadde ikkje Raad! Utan
kanskje naar dei vart so gamle at ingin vilde ha deim.
Daa kom Dagmar; og Dagmar var harm.
Dei vilde ikkje gifte seg, sa Dagmar. Dersom dei
vilde, so kunde dei; men dei hadde ikkje Mod! Dei var
so vigtige; dei trudde aldri at me Kvinnur kunde hjelpe
til med noko; me kunde ikkje arbeide eller tene Pengar;
nei, dei vilde ikkje bjode seg, fyrr dei var so rike, at
dei kunde hava oss sitjande paa Stas til aa pynte upp
Huse for deim! Det var me gode nok til; men ikkje til
noko anna. Det var det, ho mest kunde hata deim for;
det viste best kor — kor — kor raatt dei tenkte um oss;
so lite vyrde dei oss; ja det gjorde dei. Aah! Ho hadde
ein Gong innbilt seg, at ho kunde koma til aa lika ein;
men fraa den Dagen ho forstod at han tenkte paa den
Maaten, vilde ho ikkje sjaa til den Sida han gjekk.
No vilde Frida ha Greide paa, kven det var Dagmar
hadde tenkt ho kunde koma til aa like; men — «aldri i
Verden!» Den Mannen hadde Dagmar for all Tid stroki
ut av «sin Erindrings Tavle».
Ned gjenom Homansbyen tok ikkje Vinden so sterkt;
dei kunde tala meir rolegt.
298
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
