Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
176
SELD TIL DEN VONDE 176
bleike Vangane; og den vaate Vaarvinden strauk henne
svalt um Panna.
Langt um lengi kom Maanen upp; og Himilen
klaarna. Det vart ljost, men bleikt og kaldt; burtpaa
alle Leite og høgt uppi alle Skard stod Troll og vitta
og veifta; og Bekkjesusen rundt Lidine tok til aa kveda,
kveda . . . men ho var ikkje rædd. Der burte laag
Kyrkja. Den gamle, brune Kyrkja; skakk og stygg
som eit Fjos. Ho mintest med ein Gong all den Sæle
og Glede ho fyrr hadde havt men i Kveld misst. Ho
mintest hin fyrste Sundagen ifjor; ho mintest so mang
ei sæl Stund sidan. Daa braut det upp i henne so
saart og sterkt, at ho kasta seg ned og grét; det var
ein strid, vill Graat; men ho grét ikkje lengi.
Broti var ho ikkje, um ho var bøygd. Den unge
frivaksne Naturen tok til aa reise seg att etter
Svime-slage. Tankar skaut upp, harmfulle og kalde, kjøvde
Graaten og fekk Hugen til aa friskne og frjose; kor
hadde det seg at ho no laag her, aaleine og hjelpelaus,
burtstøytt av alle, ho som hadde vori so ung og so
glad?
Her gjekk ho for eit Aar sidan stolt og sæl, og
trudde at alt var vunni. Ho var som eit nytt
Menneskje; ho heldt av all Ting; og det fanst ikkje vondt
i henne. Mot honom ho hadde valt seg var ho ærleg
som Gull; ho hadde elska han so utav alt sitt Hjarta,
at for honom var ingin Ting for dyrt; ho vilde med alt
sitt Liv løne han for di han elska henne. Var ikkje
det rett? Var det so fæl ei Synd, at den gamle arge
Kroken der heime for den Skuld hadde Rett til aa
jaga henne paa Skogen? Hadde det vori Herr Jørgen,
so hadde Gamlen ikkje sagt eit Ord . . . men Baard
var likso god som Herr Jørgen! —
— Nei; han var ikkje det. Far hadde Rett;
Bonde var Bonde, kor kaut han var. Hadde ho vori
laak nok til aa elske ein slik, so fekk ho sjølv svide
for det. No saag ho det alt. Baard hadde aldri elska
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
