Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
180
SELD TIL DEN VONDE 186
Ho var meir utvaksi og fyllig, men samstundes meir
folna; Aasyni var graableik; og det hadde gravi seg
fine Gaarur paa Panne og kring Munn so ho saag
mest gamall ut. Men Augo var stirande og harde; og
naar ho slo deim braadt upp, saag dei sjuke ut. I
heile si Framferd hadde ho ei Uro som var uhügleg;
ho sat sjeldan lengi still, men flaug ret som det var
upp og gjekk, gjekk og dreiv med snøgge, hastige
Rørslur; og so var det som ho kvakk att; stana; sette
seg og saag seg ikring med utrygge, skræmde
Augnekast. Mor Judit tenkte med seg: ho der hev havt nok
av Verdi.
Det var Son sin ho vilde finne. Daa ho høyrde at
han var utreist vart ho reint som fraa seg; men so
kunde Judit fortelja at ho hadde Helsing ifraa han, og
at han snart var ventande. Det hjelpte. Ho spurde ut
all Ting um han, og iser um han hadde teki seg godt
upp. Judit svara at han hadde vori som slike Karar
flest i den Alderen, men alltid noko livleg; for det var
Eld i den Guten. Gunhild sukka tungt; og daa ho
høyrde at han var venare og stautare enn dei fleste
andre, sukka ho endaa tyngre. Ho gav Mor Judit
Pengar og bad henne sende Bod so snart ho høyrde
noko ifraa han; sjølv vilde ho bu der og der. So gjekk
ho, men kom att og spurde um fleire Ting; gjekk
endeleg for godt; men kom att um Kvelden. Og daa
var ho endaa meir uroleg; saag endaa sjukare ut. Mor
Judit tenkte med seg: ho der hev havt meir enn nok
av Verdi.
\ Ho var framifraa fint klædd, og syntest hava mange
Pengar. Ho hadde vori gift med ein rik Adelsmann,
sagde ho; men no var han daain; og ho var aaleine
att. Um ho hadde havt det godt? — Aa nei. „Godt?"
ho lo stilt og sjukt, liksom Tanken fall henne framand.
Men ho hadde daa vori rik? Og ikkje havt Naud paa
nokon Ting, men fengi alt det ho vilde? — Ja visst;
og den sjuke Laatten kom att: „han hev vori ein ærleg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
