Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
KVÆDE
347
Daa kjende han Dauden sigande seint
som ei Skodd um Hjarta hans inn . . .
fram valt som eit Uver, eit rullande Hav
av Rædsle og Natt i hans Sinn.
Han lyfte seg kvit paa skjelvande Arm;
Augo stod stive og store:
„Herre Gud Fader i Himilrik’,
kva var det, kva var det eg gjorde?"
Han seig ned-yvi si valne Hand:
„kva hev eg Usæling gjort?
Enno var Live mitt sterkt og ungt;
det skulde vaksi seg stort" . . .
Til Bringa treiv han seg kald og rædd;
han vilde stogge sitt Blod;
„hjelp meg, hjelp meg ... du hjelpe meg, Gud!
eg kann ikkje døy burt no" . . .
Augo dimdest; Munnen vart blaa;
han skalv i siste Naud;
so seig han i Golve stiv og tung,
rette seg ut og var daud.
Manndom.
Her stend me paa ei Øydeheid;
Skodda driv kald ikring.
Og ikkje veit me Veg hell Leid
hell nokon Verdsens Ting.
Men liggje her og frjose burt,
det var no meir enn Skam;
og difor, veit me enn kje stort,
me veit at me maa fram.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
