Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
356
KVÆDE
Gamle Gudar ramla;
reint han Rome sopa,
nøydde gamle Norig inn
i det unge Europa.
Folke sveik sin Drottin,
dreiv han or Landeviste;
drap han og søkte i femhundrad Aar
Raad og Hjelp ved hans Kiste.
Ved Ole Bulls Grav.
Stilt som ei Susing det flyg og flyr
gjenom Dalen roleg og trong:
her slokna eit lysande Æventyr;
her døydde ein daarande Song.
Viking han for paa Havsens Straum;
ligg no paa Tilja stiv;
men Verdi skalv i hans Toneflaum,
og Norigs djervaste Ungdomsdraum
blenkte gjenom hans Liv.
Fager var Guten, stortenkt til Sinns,
meir enn ein Spelemann;
aldri saag du stautare Prins
vinne gildare Land.
Lagde til Havs ei regntung Nott,
Draugar spotta og song;
han strauk upp med ein Huldreslaatt,
saag all Verdi i Graat og Laatt
for sin Fot med ein einaste Gong.
For gjenom Heimen paa Havstraum salt;
stod med ein Smil paa Tilje:
Norig, hans Land, skulde eige alt,
so var hans varme Vilje.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
