Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
som naar ein ligg um Morgonen og halvsøv, og stundom
halwakin slær Augo upp, eitkvart halvklaart Bilæte stig
fram, og kverv att. Som naar eg stundom tykkjest hugse
at eg reid Huse rundt paa ein Stavhest og staaka og
song og var «full Mann«; det er ikkje meir. Ja og so
er der noko halvgløymt um, at ho Mor kom og ikkje vilde
vita av dette. Eller daa eg hadde fengi den fyrste
Stave-boki. Eg skal ha vori so ikring fire Aar daa. I den
Boki var der ein Hane som dei hadde fortalt meg kunde
fljuge; og no vilde eg faa ’n til det. Men han flaug ikkje.
Alt mitt Stræv var faafengd. So vart eg arg og reiv
Hanen ut. Det var ho Mor og Gjenta som saag dette;
dei sette store Augo og ein rar Trut. Men eg slapp visst
med det den Gongen.
Stundom sit eg paa Skammelen min millom Knéi hans
Farfar og stavar. Han Farfar, som hev Stolen sin ved
Døri framanfor Omnen, er svært stillfarande av seg og
segjer ikkje stort. Han tek det aalvorsamt og vil eg skal
vera glup Kar; men eg minnest ikkje at me nokon Gong
vart Uvénir. At han var burte ein Morgon daa eg kom
inn, at heile Sengebenken hans var burte, er det fyrste
eg hugsar fullklaart um ’n Farfar. Eg undrast paa dette.
Han skulde vera dø’e, sagde dei; — kva tru det var.
Men dei hadde so mykje aa fara med, dei vaksne, so eg
fekk ikkje noko Greide paa det. Og andre Ting kom og
gav meg nytt aa tenkje paa. Og spyrja um. Han
Farbror stod i Buo og arbeidde Kiste aat ’n Farfar; eg heldt
meg helst der. Kom det framande og vilde sjaa han
gamle Aadne Garborg, fylgde eg med inn i
Buakam-merse der han laag budd; soleis saag eg ’n ofte, so eg
enno minnest Bilæte. Ein kvit Mann i kvit Skjorte laag
der fram-med Vindauga under eit kvitt Lakan; han var
svært still, og svært aalvorsam, men fin og velstelt. Eg
budd: (lik-)klædd.
222
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
