Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
til Búa um þvert nefit ok í sundr nefbjǫrgina; varð þat allmikit
sár. Búi hjó til Þorsteins útan á síðuna, svá at í sundr tók
manninn í miðju. Þá tók Búi upp kistur tvær, fullar gullz,
ok kallar hátt: »fyrir borð allir Búa liðar«; steypðisk Búi þá
útan borðz með kisturnar, ok margir hans menn hljópu þá fyrir
borð, en sumir fellu á skipinu, þvíat eigi var gott, griða at
biðja; var þá hroðit alt skip Búa með stǫfnum, en síðan hvert
at ǫðru. Síðan lagði Eiríkr jarl at skipi Vagns, ok var þar
allhǫrð viðrtaka; en at lykðum var hroðit skip þeira, en Vagn
handtekinn ok þeir xxx. ok fluttir á land upp bundnir. Þá gekk
til Þorkell leira ok segir svá: »þess strengðir þú heit, Vagn,
at drepa mik, en mér þykkir hitt nú líkara, at ek drepa þik«.
Þeir Vagn sátu á einni lág allir saman. Þorkell hafði mikla øxi;
hann hjó þann, er útarst sat á láginni. Þeir Vagn váru svá
bundnir, at einn strengr var snúinn at fótum allra þeira, en
lausar váru hendr þeira; þá mælti einn þeira: »dálk hefi ek í
hendi, ok mun ek stinga í jǫrðina, ef ek veit nǫkkut, þá er
hǫfuðit er af mér«; hǫfuð var af þeim hǫggvit, ok fell niðr dálkr
ór hendi honum. Þá sat maðr fríðr ok hærðr vel; hann sveipði
hárinu fram yfir hǫfuð sér ok rétti fram hálsinn ok mælti:
»gerið eigi hárit í blóði«; einn maðr tók hárit í hǫnd sér ok
helt fast. Þorkell reiddi at øxina; víkingrinn kipði hǫfðinu fast,
lét sá eptir, er hárinu helt, reið øxin ofan á báðar hendr honum
ok tók af, svá at øxin nam í jǫrðu stað. Þá kom at Eiríkr jarl
ok spurði: »hverr er þessi maðr inn fríði?«. »Sigurð kalla mik,
segir hann, ok em ek kenningarson Búa; eigi eru enn allir
Jómsvíkingar dauðir«. Eiríkr segir: »þú munt vera at sǫnnu
sannr sonr Búa; viltu hafa grið?« segir jarl. »Þat skiptir, hverr
býðr« segir Sigurðr. »Sá býðr, segir jarl, er vald hefir til,
Eiríkr jarl«. »Vil ek þá« segir hann; var hann þá tekinn ór
strenginum. Þá mælti Þorkell leira: »viltu jarl þessa menn alla
láta grið hafa, þá skal aldregi með lífi fara Vagn Ákason«;
hleypr þá fram með reidda øxina, en víkingr Skarði reiddi sik
til fallz í strenginum ok fell fyrir fœtr Þorkatli. Þorkell fell
flatr um hann; þá greip Vagn øxina, hann reiddi upp ok hjó
Þorkel með banahǫgg. Þá mælti jarl: »Vagn, viltu hafa grið?«.
»Vil ek, segir hann, ef vér hǫfum allir«. »Leysi þá ór
strenginum« segir jarl, ok svá var gǫrt; xviii. váru drepnir, en xii.
þágu grið.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
