Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Fra hav og strand - 73. Leidulv los. Av Anders Hovden - 74. Losen. Av Anders Hovden
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
uraad leggja til. og dei maa hiva eit tog ned til oss. Eg
knyter det um livet og jumpar i sjøen og vert hala nm
bord. Det er ein spanjor. Eg f ær straks byta paa meg
turre klæde, og attaat fær eg ein fagna dram, so eg leid ingi
brek; men meir spøkjeleg saag det nt for Einar. Just som
han skal luffa upp i vinden, slær ein skavl honom midt i
sy ni; men han vert berre sinna. Den guten, den guten!
han hadde hjarta paa rette plassen, og eg kunde kje anna
vera byrg av honom, der eg stod. Nei slike hardhausar
plar ikkje bliva; det er skrælingame og dei rædde som
helst er feige; dei vert sjeldan gamle paa sjøen. Eg kasta
augo etter baaten ender og gong: Han kverv nedi dalarne
og er burte lange stunder, og so skyt han upp i veret att
og rid baara langt Tipp i lufti.
Skipet hev vore ute i storstormen, og segl og rigg er
mangeleis skamfera; men det lyder likevel styret. Tung-alda
rull ar so svær at me nede i baaredalarne hev stilla, men
uppe paa baare-ryggjerne storm. Men børen er greid, og fyrr
det er myrkt, ligg me trygt og godt i hamn.» — —
— Eg tala til honom um den losen som kunde gjera
stormsjøen til fredstort bavblik, som kjende leid og lengd
gjenom sjølve daudens havnatt og kunda føra oss trygt og
godt i evig hamn.
74. Losen.
Tone: Eg gjætte Tulla.
Kven er vel lauken i sjømanns-lag ?
D’er gjerne losen der ute.
Du skulde sjaa han en uvérsdag
naar han skal borda ei skuta.
Aa hei og haa —
han veit nok raad,
um havet um honom bylgjar
og vreide skavlarne hyljar.
Jumpa (engelsk): springe. — Brek: nød. — Spøkjelegt: farlig.
— Luffn: vende baaten op mot vinden. — Bliva: drukne. —
Skræling: veik stakkar, — Kverva: komme av syne, forsvinde.
Tung-alda: stor baare, oeeanbølge, — Lauken i laget: den
bed ste, yjæveste. — Hyl ja: strømme, skylle voldsomt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
