Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Eivind gjev til svar;
for han er den kar
han for dengjing aldri fæler,
Naar dei kom i loftet, laasen med eit slag
slo han i so huset riste.
Og han segjer: «No du læra skal i dag
det som aldri fyrr du visste.
No skal du for gamle skarven Ivar Aa
di bitaling her paa reide hondi faa.
Men eg trur med meg,
dette krav av deg
jamenn vert paa meg ditt siste.»
Men han Storegut han stod og flirde kaldt.
Varme ord han inkje trengde.
Med den vinstre hand ein tunnesekk med salt
tok han og paa oksli slengde;
svinga sekken upp til munnen som ein dram,
leika der paa golvet med ’om att og fram.
Daa vart Eivind bleik,
og paa folk han skreik.
Her var den som Eivind dengde.
Svint av kista si han hundrad dalar tok,
— pengar tunge er aa bera. —
Og han Storeguten varmt i hondi skok,
sagde: «Me skal viner vera!»
Men han Storeguten svarar: «No skal du
um fraa alle dine vonde vegjer snu!
Ser eg ikkje fort
at det verte gjort,
skal med meg du faa aa gjera!»
28. Storegut er med til kongen.
So til kongen me for, og var elleve mann,
og han Kristian Lofthus var styraren, han.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
