Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
hen til biskopen med delte brev, Jørgen.» Han la haanden
paa guttens hode og blev staaende en liten stund. Saa gik
han. — Og Jørgen lusket avsted med rektorens
avskedsansøk-njng. Han vasset i den dype sne, hvor plogen endnu ikke
hadde gaat, han saa mot himmelen, som syntes at ha meget
mer. Han tænkte med rædsel paa de dage som skulde
komme. Nordahl Rolfsen.
40. Ein skuledag i gamle tlagar.
Lat oss 110 alle-snoggast sjaa inni ei skulestova ifra a
slutten av 18de aarhundradet. Ei 30—Ho born hev rada
seg ikring um det lange bordet, gjentorne i benken og
gutarne paa bonIkrakken, nokre heng uppi sengi og dinglar
med føterne, nokre av dei minste hev vagla seg paa
slabenk-loket, nokre sit her, andre kor det raakar; alle kappast
um aa lesa fortast, og dei skrik so illherveleg at det er
ura ad høyra manns inaal i stova. Skulemeisteren driv att
og fram paa golvet, svallar no eit ord ved sjolvmannen,
som stend burtved stabben og telgjer paa eit grevskaft; no
talar han ved kvinnfolki og ungarne, som tullar framved
peisen; no driv han burtyver til skule-ungarne att. Ser han
noko som lian inkje likar, so glytter han upp til ban
inei-ster Eirik, som ligg og breider seg so vid der uppaa
skaap-taket. Med han hold paa svallar ved kjerringi i huset um
ei høna som hev dotte av ned i ei logbytta — eit vondt
teikn —, sluttar ein gut med lesingi og stiller seg til aa
gjeva sidemannen sin ei spretteklypa paa nasen. Dette ser
dei andre og skjer i med ein skraslelaatt. *De dikka
trollskap de er, vil de kje lesa, de!» skrik skulelæraren, kjem
sendande, tek guten i hedna og lnggar baade upp etter og
ned-etter so haarlagdarne flyg. Alle les so det durar.
Ein lang ein, som sit fremst paa bordkrakken og
stablar i kakisma, synest vel det fell tungt aa lesa so fort
som dei andre; i staden for aa halda seg til det som stend,
skrik ban so hagt og so fort han er god til: «Ko seie
Vagla seg: sætte sig paa pinden, om fugler. — Logbytta, av
log: vand, væske. — Stilla seg: liste sig. — Skraslelaatt:
skral-d‘iule latter. — Hedna: lugg. — Lagde: lok, liaardot.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
