Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
elles og, alt eg visste. Det synte seg snart at der fanst
ikkje opnare øyra i skulestova enn han Nils Og
fram-ifraa glogg og vitug var han, med eit ininne slikt at naar
berre han høyrde noko, sat det som var det klinka i
hausen. Me vart betre og betre vener, me tvo, di lenger
det leid. Ikkje ein-gong han Sjur-Ola stod meg 110
jamsides med han Nils. Endaa suint var der ved han
som baud meg imot. Men naar eg so hugsa kor subbut
det var i heimen hans, kunde eg segja meg sjolv at det
var han raadlaust aa halda seg rein, stakar. Godviljug
fann eg honom alltid, og hendig som han var, laga han
aat rnesr so det eine ojr so det andre som han kunde tru
vilde fagna meg. Naar me andre borni for ute og leika
oss, var det sjelclan han var med i laget. Anten sat han
inne med boki, oller o" stod han og smaalog og saag paa.
Eg hadde ofte freista aa faa røynt han i ryggtak; men
det var jamnan han bar seg undan. So var det ein gong
eg ikkje gav meg fyrr han laut til. Og eg kjende straks
det at han stod traust. Me baska eit bil, soleis at han
berre varde se<r, O" esr vart fusare 0£ fusa re. — Jau, der
01 n d o
saag eg meg syn til setja fot fyre, so eg fekk han paa
rygg ned i snøen. «No tapte du!» ropte eg byrg. «Ja,
eg gjorde det,» svara, han lognt, som det brydde hau seg
ikkje vidare um. Eg baud paa taka taket uppatt, eg; men
han vilde kje meir, «Han fæler lian taper,» tenkte eg, og
lét han vera i fred.
Det bar so til fram paa vintren at han forta 1de meg
korleis det hekk saman med folket hans. Han var tung i
hugen den dagen, og eg kunde sjaa han hadde graate.
Fyrst svara han lite eller inkje daa eg fraaga leva som
vanta. Men so lyfte han andlitet. «Ja, du skal likevel
faa vita det, du Per; for eg veit du ikkje vil segja det
til nokon,» sa han. Og 110 fekk eg greida paa heile hekla.
Rette faren hans, som var avliden fem aar sidan, aatte
heime austanfjells, der han var skulemeister. Henne Birta
tok han til seg or eit fantefylgje; ho var berre tolv-trettan
Fagna: glæde, behage. — Fus: hidsig. — Hekla: lin-hekle;
eli ile hekla: hele vasen, hele saramenhængen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
