Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Pantebrev.
„Eg er, som vel Du veit, ein Fjellets Mann»
og derfor dreg til B^jeUs, so tidt eg kan,
at friska meg paa Fly og bratte Bryn
og Ej aa ikring meg alle store Syn.
Men efter som eg meir paa Alder steig,
og Foten mindre lett frametter seig,
so laut eg soleids sveiva meg og snu,
at eg i Jötunheimen fekk ei Bud,
der eg ein Maanads Tid kan liva vel,
og styrkja millom fjellom Skrott og Sjel.
Eg Plassen valde, etter Syn paa mange,
ved Bygdins vestre Ende paa ein Tange.
Fraa logne Heim, der ser Du Tinder vcya,
og SletmarkhO som likjest Himalaya. —
Med kvite Lokkar stend ho som i Tankar,
so nett som hægsta Tinden Gaurisankar.
Eg tri fekk med meg til det Byggjeverk,
men endaa er min Pung so litet sterk,
at ikke eg, som er ein afsett Kar,
kan lOysa in min Part i denne Gård.
Fem Daler hadd’ eg; so var Pungen tom,
og fem og tjuge er den heile Sum.
Men dette vantad Tjug til Samskotslag,
del fekk af Konsul Heftye eg idag. —
For dette og den gdde Yftjen sin
eg gev’n Pant i denne Garden min.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
