Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
nr. 1
sólarljóð
7
4. Mat ok drvkk
veitti hann þeim er móðr var,
alt af heilum hug.
Guðs hann gáði,
góðu hánum beindi,
þvít hann hugðisk værligr1) vera.
5. Upp hinn stóð,
ilt hann hugði,
eigi var þarfsamliga þegit,
synð hans svall,
sofanda myrði
fróðan, fjölvaran.
6. Himna guð
bað hann hjálpa sér,
þá er2) hann veginn vaknaði.
En sá gat
við synðum taka,
er hann hafði saklausan svikiL
7. Helgir englar
kómu ór himnum ofan
ok tóku sál hans til sín:
i hreinu hfi
hón skal flifa
æH) með almátkum guði.
1) Flesí hdrr. hafa vælligr (-iegr), sem i raaninni er ekki
annað enn værligr, ritað eflir niisl. framburði (rl = 11, sbr. Stulla
f. Sturla, fallegur f. farligr), sjá Konr. Gislason: ,Om helrim’ 51.—
5S. bls. og Efterl. skrifter II. 258,—26i. bls. Aðrir leshœttir (vælegr,
valegr) ern annaðhvorl afbökun firir vælligr eða tilraun ritara til
að skira pað, sem hann skildi ekki.
2) slept i hdrr.
3) Frá [ æ lifa hdrr.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
