Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
av mi stode til far og mor, fyrst. Bibelen brukar ofte
tvo underlege ord: velsigning og forbanning. Og dette
er tvo stormakter som regjerer menneskelivet. Ingen kan
skikkeleg forklare deim, og ingen kan burtforklare deim
heller. Dei staar der og breider seg fraa slekt til slekt,
fylgjer oss som solskin eller skugge, og dei heng stødt
ihop med dette eine: aa haide eller brjote heilage lover
som livet vaart er bygt paa.
Serleg er dei bunde til 1ste og 4de bodet. Og det
visste mest alle gamle folkeferd, dei hadde røynt det.
Dei hadde boda som samfundsmoral likso vel som jøde-
folket; men ingen so strengt og so klaart set. „Den som
bannar far sin, han er som ein gudespottar, og den som
gjer mor si harm er banna av Herren.“ Og merk deg:
her er ikkje sett vilkaar. Dersom far og mor er bra folk,
upplyste, dana, rimelege imot meg, so kan eg heidre dei.
Soframt dei fortener det. Nei takk. Dei er far din og
mor di, og det er nok.
Her er smelteomnen som ungdomen skal igjenom
og renskast, so han biir verdug te aa bera framsteget og
føre tida lenger framover. Det som er att taa oss, naar
vi har gaatt den omnen igjenom, det har røter, det har
grokraft, det har utviklings dug.
Ein riv seg ikkje laus fraa det 4de bodet, um ein
riv seg laus fraa kristendomen.
Har de lagt merke til at mest alle som har naatt
fram te gagns folk i livet, so har dei gjeve mor og far
brorparten av æra? Sjaa no Luther — som til og med
fekk so mykje ris; Grundtvig, Kold, Bjørnson, Bruun,
Vinje. Ja, Vinje! Det han syng te mor si er noko av
det merkelegaste vi har. Han hadde ei gamal, arbeids-
sliti husmannskjering te mor. Ein laps, ein lettkonn-
natur vilde vel helst skjemst over aa ha ei slik til mor;
vilde i eit fint seiskap knapt havt mot te aa vedkjenne
seg ho. Men Vinje syng:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
