Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
58 VETLE VISLIE
sine som kaksar, dei; men du liver som ein hus-
mann, og det berre for denne ufeia, denna Nils’n.
Ein dott er du, ja, ein stor dott, det segjer eg
reint ut!
Han stod og lydde paa henne eit bil, men gat
ingen ting, — han hadde høyrt det so mange hun-
drad gonger no, at han kunde det. Men han var
no soleis laga, at han gjerne vilde hava fred i huse,
han Johans. Han gav seg til aa hogga att, utan aa
svara eit ord; ho tok seg daa eit fang ved og gjekk
inn att.
Men alt ho hadde sagt, drog etter. Naar han
tenkte paa korleis Nils Bratterud hadde bore seg
aat, kunde han verta so arg, So arg, reint stygg
innvertes. Um han skulde syna Nils ein gong, at
han ikkje var nokon sau ... han skulde, degern
far i ... aa nei, ikkje banna, ikkje banna.
Han hogg dugeleg til. No i kveld fekk kanskje
han Nils pengar, i morgo tidleg sende han dei til
byen etter brennvin . . og banna so paa, at han var
so fatig som ein skosole . ...
Han heiv øksi ifraa seg og gjekk inn. Tok paa
seg trøya og fann fram piggstaven sin.
— Skal du nokonstad etter? spurde Guri.
— Eg gjeng upp til Bratterud, sa han.
— Du kjem vel ikkje att fyrr i morgo daa?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
