Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
74 VETLE VISLIE
medan han reis upp, og daa han fyrst var komen
paa føterne, gjekk det tolleg eit langt stykke.
Det var ikkje aa tenkja paa aa koma heim att.
Han fekk vera glad, um han kunde koma i hus,
og han kom no i hug, at der nede i ein liten dal
laag ein gard der det budde kjent folk.
Han krabba og kravla dit, og daa det för til aa
ljosna, var han framkomen.
Dei høyrde noko pusla utanfor døri, og daa
mannen gjekk ut, fann han Johans liggjande der,
søylut og blodut.
— Men i Jøssu namn .. er det du?
— Aa ja, Gud trøste og bære meg... det er
nok det!
Dei fekk honom i seng, vaska og stelte honom,
so godt dei kunde.
— Han er visst av, armen.
— Kan du lea fingrarne?
— Aa nei daa.
— Det er vel best aa henta doktaren? spurde
kona.
— Aa nei, eg hev ikkje raad til sovore; men vil
de henta Guri so...
Mannen sjølv køyrde etter henne. Johans laag
og tenkte og tenkte, korleis det skulde gaa honom
og Guri, naar han no vart krypling. Ei einaste
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
