Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
248
credi vult. Rudbeckius, non ileesse nobis et penitiorem in multis rerum patriæ
notitiam et sine fuco livoreque de eis judicandi facultatem integritatemque,
quas dotes afferre fas est vera historia, non svavibus nugamentis aut fabulis
ex-saturaturo mentes legentium. Qualibus jure merito accensuerimus Schubarti
nescimus cujus in nuper editis Rudbeckii elogiis in pios Schefferi nostri månes
foetidum putidumque mendacium, quod illic comparet hoc lemmate: Grotii
prolegomena ad scriptores gothicos variis annotatis opplevisse dicitur Schefferus,
ubi, quæ ex assidua hujus (Rudbeckianæ) doctrinæ meditatione rectiora
obve-nerunt, emendavit, confodit ant plane rejecit. Quo nihil potest esse veritati
adver-sius, cum constet nobis superesse etiamnum non obelo confixum, sed ab erudita
autoris mente ac manu integrum id autoris instituto adprime conveniens
opuscu-lum, quod ut plura posthuma viri. dum inter nos vixit, optimi atque
conjunc-tissimi in oonsilia habuimus cdere aut curare, ut patri superstites edant hæredes
optimi. Cum talia ediderit Rudbeckius iisdem prope diebus, quibus
immunita-tem a lege censura-. impetrauit Musarum ingratiis, quid spèrare ab ipso aliud
poterimus, quam ut quidvis in quosvis viventes ac mortuos edat pro animi
libi-dine. Ut, nihil dicamus de eo, non nisi absurdissime statui, penitius nosse
exac-tiusque judicare ]>osse exteros quam indigenas, quid in historia
antiqvitatibus-que patriæ nostræ recte scribatur aut perperam. Sed in arguniento foecundo,
cum o]]iis erit, non deerit nobis uberior oratio, qua tueamur decus famamque
Regii hujus collegii virique, qui quondam pars ejus erat non infima, ne ipse ac
nos pariter, ad tholum exedræ locato Rudbeckio inter Homeros, Ptolomæos et
coeteros veterum sophos, stupentes et. stupidi radio ejus collustrati dispellere
cogamur obtenebratarum mentium caliginem. Cumque talia sint, quæ
Rudbeckius nuper emisit, regiisque constitutionibus et publieis regni legibus talia
prohibeantur edi, quanta possumus contentione animi petimus rogamusque.
Magne Mæcenas, autoritate tua vetes ac inhibeas. ne aut hæc ipsa aut hujusdem
commatis alia per ipsum edantur sparganturve in vulgus. Quod ne fiat non
possumus non præmonere Consistorium Academicum, imploraturi opem Regii
Cancellariæ Collegii, cujus præsidio nos subesse dudum Regia jussit Majestas,
ne bene meriti indigne habeamur a Rudbeckio, confugituri etiam ad tutelam
clementissimi Domini Regis, ut liberemur aliquando a similibus hujus hominis
injuriis, qui pacis amantium quietem novis subinde commentis ac offuciis
inter-turbat, qualis est de studioso quodam Truilio nova quam nuno agere parat fabula,
quæ ut speramus ridiculo pudendoque ipsi claudetur epilogo. Illustrissimam
Excellentiam tuam di vi rno bonitati commendamus serio, victurumque semper.
Illustrissimæ Excellentiæ Tuæ
eolendi obsequendique promtitudine
deditissimum
Collegium Antiqvitatum
dat, Holmiæ 3 nonas Junias A:o MDCLXXXV.
(Efter Örnhjälms renskrifna concept hl and hans papper i Kungl.
Biblioteket. Originalet har ej anträffats i Riksarkivet.)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
