Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Opna dyrnar fyrir gróðri,
Rumska þvi sem bundið blundar.
Hugur neins þig hending bindur,
Hlákuvindur. — — —
Það veil enginn hvaðan hann kemur
Xé hvert hann á endanum fer.
Ei garður né húsrúm ’ann hemur
og horfinn og kominn ’ann er.
Og veki hann, vill hann samt eigi
Xeinn varist né gruni það hót.
»Við vöknuðum sjálfirc’, þeir segi,
Er sex hundruð mílur af vegi
Hann hlaupinn er heims-enda mól.
Hann snertir, að hressa og hrevfa
Og hoppar svo létt út úr ]>æ,
Ur llatlendis fannkyngi dreifa
Og tjöruna þvo upp úr sæ.
Hann langt upp i loftinu svífur,
Hann lágt o’n í götuna nær —
Hann hattinn af höfðingja rífur
Og^hispurs-mey stórláta þrífur
í fang sitt og faðmar og hlær.
Hann ber með sér snefjar af snjónum,
Sér snýr hann og blæs stundum kalt,
Og lyktina af lvnginu í mónum
Oft leggur af honum um alt.
Hann vaggar ei blómum og börum,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>