Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Og strax feldi Alfaðir ástir til þin,
Er opnaði særinn þér dyraloft sín
Og gekkst’ út i birting á blásvalir hans,
í blómskrúða vorsins með árgeisla-krans,
En liliðskjálfi morgunsins fjarsýnu frá
Úr fagrahvel’ sumarsins starði ’ann þig á.
Þú ólst honum son, sem var ötull og stór
Og eíldastur guða, vorn norræna þór —
Hann rak ekki úr Eden burt ættföður manns,
En árvakur stóð ’ann sem verndari hans
í hliði á Miðgarð’ með hamarinn sinn,
Að hleypa ekki Satan til mannanna inn.
Og Sif varð hans brúður — með sólgeislans hár,
Með sæblámans augu og kveldroðans brár,
Og vænst allra dísa, því vorið hún ber,
Og’ vonir og gleðina, hvar sem hún fer.
Og heimurinn siðan ei frásögu fann
Um fegurri konu né hraustari mann.
Eg ann þér, eg ann þér, þú indæla jörð,
Hver árstíð sem klæðir þinn lífsfrjóva svörð.
Hvort dökk-græna sumarsins silkið þitt skín
Við sól, eða vétrarins drifhvíta lin —
Eg leit engan samastað Ijúfari en þig,
Og líf þitt og gröf þin er nóg fyrir mig.
Þxí livað skal mér Eden og englanna hljóð,
Er óma í laufskógnum vorgolu ljóð?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
