Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Eftir unga konu.
Það gerðist um sumar, er sofnuð var hrið
En sólskinið vakti yfir gróðri,
Að þú hafðir unnið ið örðuga strið
Sem endar á hvíldinni góðri,
Að dauðinn við sársaukann samdi þér frið
Með siðustu hjálpina: leiðið.
Og himinn og jörð tók þér vinlega við
í vorfaðm sinn, ljósið og heiðið
Við vitum frá gröf snýr ei hugur manns hress,
Sem hjartfólginn ástvin sinn grefur,
Þó tjónið sé okkar — en alls ekki þess
Sem óhultur hvílist og sefur.
Pvi tár vor og ár g’era hollustu hans
í huganum Ijúfari og skýrri —
Fj’rst helft vorrar sálar er minningar manns,
Og margoft sú göfugri og dýrri.
Og þegar i seinustu samferð er lagt,
Við sökuð er nátengdin stríðir:
Við þegjum að visu, hvað verður þá sagt?
Við vituin hvað gangan sú þýðir.
Við þekkjum hvað svíður, hve sverfur að dug
Það sár, er af missinum stafar,
I}að lýir sem bæru menn hjarta og hug
Og hamingju sina til grafar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
