Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Því það skaltu vita, þó veran sé þröng
I vistinni þeirri, er fjárgatan löng!
Uni hálendið: frjálsræðið, sólskin og söng,
Sem sumargjöf smalanna er.
Því j)að skiftir engu þó átt hafi strið
Við örðugar brekkur, við þokur og hrið,
Því heiðrikjan indæl og útsýnin víð
Var engum svo fagnaðar-kær.
Pví smalinn á dalinn sinn, fjörur og fjöll,
Alt fagrablik dagsins af brún on’á völl —
Og björt eins og vinfengi er eignin hans öll,
Sem unnusta dálát hver bær.
Hann gekk yfir tinda, en hjallana hann
I hlíðinni miðri sér þekkasta lann,
Þvi þar skin í ljósmáli alt sem hann ann:
Hans eigið og sveitin hans víð.
Og hugsana ljósbreiður líða þar hjá,
Sem lagðsíðar hjarðir um fjalla-skörð há,
Og dátt óma Ijóðin frá löngun og þrá
Sem lóukvök neðan úr hlið —
Hann hefir-^syo glaðværa einveru átt.
Hann óskar þess síundum — en hugsar það lágt,
Því lítil er óskin að hróp ’ana hátt
Um hérað og fjallanna geim — :
»Þú lilíð varzt mér ljúfust! Er leiðin mín þver
Eg leifa vil síðasta byrgið mitt hér.
I*ví hér hef’ eg smíðað svo smátt sem það er.
Og smalinn er alkominn heim.«
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
