Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Með vökru skriði báru-flokkar skoppa.
Þar er nú bláhvitt iðuhraun að framan,
Því ofsi lofts og vatnsins skella saman.
Alt sn\st og þýtur vatnsins kvika hvel
Og kryppur gráar stinga sér og rísa.
Og rokið blæs upp, blakt sem rökkur-él,
Og brim-kvörn gnýr svo þungt sem myldi ísa
Langt inn í skóginn berast drunur drafnar,
Sem dauða-hrygla er sjúkur maður kafnar.
Og regnið stevpist gráum gusuni i
Úr gini stormsins, skógurinn undan hrekkur.
En hrönnin ber nú engin ör frá því,
í öldu-kúfinn demban sporlaust sekkur —
Og trautt er von, við til þess sjálfir finnum,
Að tárin festi á svona þrungnum kinnum.
En krónur trjánna hendast fram með hryn
— Með liárið vott, af hverju blaði drypur
Og stofninn brakar — byltast svo með hvin
I bylsins fang, sem aftur við þeim grípur.
Trén róa andtept sárum ekka-sogum
Og svigna af stun og óðum krampa-flogum.
Og nú er ströndin undin garð’ við garð
Sem gnæfa reistir yfir fjörum lágum,
Par rís og hrynur hver í annars skarð.
Og hrönn á hrönn sést þjóta úr mökknum bláum
Sem felur völl þar vatn og stormur leika,
I votum brotum upp á land sér feykja.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
