Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Sem tignastir vóru og sátu þar hjá,
Hann heyrði þeim brugðið um alt sem var ilt
()g als ekki hógvært né bilgjarnt og milt —
Þó sjálfur hann ekki það erfði.
Hann vissi í sannleik þeir áttu það alt,
Þó yrði nú samsætið þurlegt og kalt
Og veizluspjöll veitendum bökuð.
En föðurlands ástin og uppihald þjóð
Var aðall sá. Málefnin hin ekki góð.
Hann þekti þeir geymdu, þó fölsuðu flest,
mörg fornaldar gull þau sem unni hann mest,
Með þeim sem í rúst yrðu rökuð.
Og hann hafði viðriðinn verið þá ferð
Er var til þess meistara spurningin gerð,
Um skattinn sem keisarinu krafðist.
Ilann skildi, að landráð og lýðhylli manns
Var launsnara tvíengd að svarinn lians,
Hann dáðist hve sniðugt hann vék sér þá við
Ur vandræða spurning — A hvoruga hlið
Var unnið né á því neitt hafðist.
Og eins hafði ’ann sjálfur á svarið það hlýtt,
Er segja varð Jesús hvort ei skvldi grýtt
In vergjarna leikmey, að lögum.
Og var hann ei hrósverður háðleikur sá,
Er hræsnin og mannúðin toguðust á!
Hann skildi hvað bjó undir, ljóst eins og leynt
Að lífsreynslan ein getur liitt svona beint,
Sem skuldar ei skýrslum né sögum.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>