Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
sína ok lét ekki mál þeira fyrir borð bera.
Hann er góðr og greiðr við alla sína nágranna.
Hvergi þykkir nú minni rausn né risna á búinu
enn áðr; eigi skortir umsýslu ok fara ráðin
vel fram; líðr nú á sumarit; ríðr hann til
leiðar ok helgar hann leiðir ok kann þat vel. Ok
er á leið haustit ferr hann á fjall, er menn
ganga at geldfé, ok verða heimtur góðar; er
ríkt fylgt ok missir engis sauðar, hvárki fyrir
sína hönd né Odds.
5. Svá bar til um haustit, at Óspakr kom
norðr í Víðidal á Svölustaði; þar bjó kona sú
er Svala hét. Þar var honum veittr beinleiki.
Hún var væn kona ok ung. Hon talar til
Óspaks ok biðr hann sjá um ráð sitt — „hefi
ek þat frétt, at þú ert búmaðr mikill“. Hann
tók því vel ok tala þau mart; felst hvárt öðru
vel í geð ok litust þau vel til ok blíðlega, ok
þar kemr tali þeira, at hann spyrr, hverr ráða
eigi fyrir kosti hennar. Hon segir: „Engan
mann á ek skyldara, enn Þórarinn Langdælagoða
enn spaka“. Hann var son Óspaks Höskollssonar,
Kolls sonar, enn móðir hans var Þorgerðr,
dóttir Egils skalla-Grímssonar, kveld-Ulfs
sonar. Síðan ríðr Óspakr til fundar við
Þórarin, ok er þar tekit við honum vel at eins.
Hann hefir nú uppi sitt erendi ok biðr Svölu.
Þórarinn svarar: „Ekki kann ek at girnast
mægis þíns; eru margar umræður á hag
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
