Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
þínum, ok er þat ekki mitt ráð; sé ek ok, at ekki
má í tveim höndum hafa við þik; verðr annathvárt
at taka umboð hennar ok láta hana fara
hingat, eða hitt ella, at þit munuð gera sem
ykkr líkar. Nú vil ek mér engu af skifta, ok
kalla ek þat mitt ráð“. Eftir þetta ferr
Óspakr á brott, ok kemr á Svölustaði, ok segir
henni svá búit. Nú gera þau ráð sitt ok fastnar
hon sik sjálf; síðan var gert brullaup þeira
ok ferr hon heim á Mel, enn þau eiga bú á
Svölustöðum ok fá menn til fyrir at vera. Nú
er Óspakr á Mel ok helt rausn í búinu; hann
þótti þó vera ódældarmaðr mikill. Nú líðr
vetrinn, ok er várar, kemr Oddr út í Hrútafjörð;
honum hafði vel farizt ok orðit gott til fjár;
hann kom heim ok lítr yfir eignir sínar ok þótti
vel varðveizt hafa ok var allkátr. Ok líðr nú
á sumarit. Þat var eitt sinn, at Oddr mælti,
at vel mundi fallit, at hann seldi honum
goðorð sitt. Óspakr svarar: „Já“, segir hann „þar
er sá hlutr, er ek em fúss laust at láta, ok var
ek ekki til færr með at fara, þótt ek hafa með
farit“. Oddr segir: „Hitt heyri ek, at þér hafi
vel tekizt ok liðmannlega“. Óspakr segir: „Þat
ætla ek þó tíðast, at selja goðorð af hendi á
lögmótum eða helguðum leiðum eða þingum.
Oddr kvað þat vel fallit. Líðr nú á sumarit
at leiðinni fram. Ok leiðar morgininn, er Oddr
vaknar, litast hann um ok sér fátt manna í
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
