Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
12.
Den andre Jesaja.
Syng nr. 252.
Du hev høyrt gjete vismannen Sokrates i Aten,
som var dømd til å døy av di han sa folk sanningi?
Fyrr han døydde, sa han: kjem det nokosinne ein heilt
god og rein og heilag mann på jordi, so vil menneskja
visseleg krossfesta han. Det var som ein spådom um
Jesus, ikkje sant?
Korleis kunde han segja so sant eit ord fire hundrad
år i fyrevegen? Gud hadde vist han det, det er so.
Men han hadde og røynt noko so vore sjølv. Soleis er
menneskja: dei beste livet lata må, av di dei meir enn
andre sjå, heitest det i ein salme av Vinje. Verdi er so
laga: ho toler ikkje høyra sanningi.
Meir enn hundrad år fyrr Sokrates levde i Babylon
den store profeten som hev skrive kapitel 40—55 i
Jesaja-boki; vi nemner han «den andre Jesaja».
Kapitel 53 skildrar kor Herrens tenar lid det verste
nokon lida kan. Det er plent som profeten skulde stå ved
krossen på Golgata langfredag; han hev dif or vore nemnd
den 5te evangelist, ved sida av dei 4 evangelistane som
fortel Jesu lidingssoga. Høyr berre: «Me såg han,
men ei såg han hugnadleg ut: vanvyrd var han, ein
mann i pinsler, velkjend med sjukdom, me rekna han for
inkje! Men våre sjukdomar var det han bar, og våre
pinsler han tok på seg; ja han vart såra for våre brot
7 — Anker: Bibelen for barn.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
