Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
amittere, ut nisi alienam non vivat; nam horum alterum re vera
idem est atque alterum.
Ceterum hoc loco non alienum videtur ostendere, qua ratione
ens quodque relativum, v. gr. mens nostra humana, quam maxime
fiat particeps perfectionis suae absolutae; id quod et per se cognitu
est dignissimum, et notionem entis absoluti reddet evidentiorem.
Quum ens quoddam percipitur ut momentum alius cujusdam,
quod majoris est perfectionis, per id magis determinatum fit
etper-fectum, quam si per se solum percipiatur. Et si se quoque ipsum
in ista relatione percipit, suam ipsius vitam eo sentit perfectiorem,
sibique dignitatem inter entia vindicat superiorem. Atque hoc ita
maxime augetur, ut alterum, per quod se isto modo percipit, est
perfectissimum. Quae omnia exemplis hie illustrare liq^t, quoniam
ea uberius explicare prohibet disputationis nostrae angustia.
• Si v. gr. numerus quinarius per se solum consideratur, plura
de eo praedicari non possunt, quam quae numeris antecedentibus
eorumque inter se relationibus continentur. Si autem idem ille
numerus consideratur per numerum denarium, et quoad hujus est
momentum, non modo pars hujus dimidia esse dicetur, sed iis etiam
determinabitur relationibus, quibus cum ceteris huic subesse
intelli-gitur. Atque adeo ut in majori quoque numero consideratur, ita
pluribus concipitur cum relationibus et praedicatis. Et haec quidem,
quum facillime adparent in numeris, turn ad alia quoque transferri
possunt, quoniam ex lege entium omnium essentiali dependent. Qua?
v. gr. corpora in alimenta corporis humani vertuntur, ea, dum hujus
facta sunt momenta seu partes organicae, huj usque vitam
participant, ipsa etiam magis, quam antea, fiunt vitalia. Eademque ratione
homo quisque vitae compos fit plenioris quasi magisque
determina-tae, si membrum seu momentum sit societatis cujusdam humanae,
quam si vitam extra hanc degat segregem ac solitariam. Et quo
perfections societatis fit consors, veriusque suum in ea locum
intel-ligit, eo meliorem sentit suam ipsius vitam et dignitatem. Hinc
ad-miratio et caritas, qua optimus qusque alium prosequitur se ipso
meliorem, hujusque vitae superioris momentum fieri avet, id quod
praecipue in periculis cemitur. Atque hinc etiam caritas erga so-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
