Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
- 330 -
inkje mindre Andreas Munchs hymne - takk være dikting,
bilæte, musikk, isaman. Inkje fuldt so heppen var Henrik
Ibsen, som 1851 under løyndarnamnet Brynjolf Bjarme prenta
diktet «En løverdagsaften i Hardanger». Til større æra for
Hardanger er det, at han 1862, då han hadde stipend for å
skriva upp folketradisjon og var m. a. i Granvin. Her vart
hugsynene til «Vi vandrer med freidigt mod» - fødde. I
bygdemuseet på Utne fann eg i 1929 eit prent, bunde inn i ei
gamal bok med andre viseprent, ei visa fra 1752, som ingen til
dessar hadde greida på. Det er ei utgava av den gamle
Rabna-visa, fyrste gong prenta 1645 og hev til titel: «En lystig og
pusserlig Viise over Rabna-Brydlup uti» Kråkalund til
Efterretning og Lærdom for Kiøkemestre og Klævekoner. På ny oplagt
og forbedret (utan prentestad. Truleg Bergensprent).
Kva Hardanger umveges hev havt å segja for norsk dikting
og bokal ved at framande diktarar hev henta stoff til diktingi
si er vei umælande. Her møtte Jørgen Moe «Blind Anne», og
den perla i norsk dikting vart til. Bygdene ved
Hardangerfjorden hev gjeve husrom og gjestmildskap til Carsten Hauch,
Jonas Lie, Bernt Lie, Jon Klæbo, Hans E. Kinck, Ingeborg von
der Lippe Konow og mange, mange andre.
Her i fjorden var det Andreas Austlid skreiv utkastet til den
fyrste lesebok på nynorsk. Her skreiv han sameleis si A. B. C.
som vart prisløna av Vestmanna-laget i Bjørgvin. Og lat meg
her ogso nemna at det er ein harding Johannes Jøsendal, no i
Highlandsville, Iowa, U. S. A., som hev skrive ei A. B. C. bok
som hev vore mykje nytta i den norsk-amerikanske folkeskulen.
Av desse små brotstykki vil eg vona surne hev fenge ei liti
kjensla av kor mangslungi i grunnen Hardanger boksoga er. -
Men kvar er det folkemuseum som tek vare på denne
folkekulturen? Til folkemuseet sender dei gamal husbunad og
ar-beidsgogner, men slike arbeid som er skapt med pennen vert
slengd burt som ei filla når det literære produktet er gjenomlese.
Men kvifor stryka slike minne ut or bygdi sitt liv? - Den
atterspegling som folkemuseet skal gjeva av fedra-tale til
komande ætter, gjev eit skeivt bilete av folkekulturen når
bokhylla med bøkene i vantar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
