Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
væl ikkje verdt aa gjera slikt Braak um dei. Ole
Johannes visste med seg, at han ikkje hadde gjort
nokot »Braak«, og han kjende, at han leid ein
forfælande Urett; men det kunde væl lite nytta aa snakka.
Berre det lagde han til, at det vart nok ikkje paa
dei fyrste fjortan Dagarne, at Daniel fekk det
Em-bættet. »Nei, nei; kven hev meint det?« sagde
Daniel.
So vart det uhyggjelegt heime no og. Maren
jamr ad jamt og samt um, at det gjekk so tilatters.
Arbeidet vart drivet mykje med Leigefolk; Garden
tok til aa koma i Nedfall, Ole Johannes var i Skuld
hjaa Jens i Larsebakken, og no maatte han handla
hjaa honom mest all Ting, selja billegt og kjøpa dyrt.
Ikkje var han so trugjen med Boki helder som fyrr.
Han laag helder og sov um Morgonen no istadenfor
aa lesa Bøni; og so kunde ein ikkje venta annat,
enn at der vart liten Vælsignelse med Arbeidet. —
Daniel høyrde paa alt dette, men svarad ikkje lenger.
Han trøystad seg med aa drøyma um Framtidi
og um Inga. Til hans store Gleda var der nok
ingen, som hadde vaagat seg aat henne enno; ho var
for fin for Bondegutarne, og for dei andre var ho
væl ikkje rik nok. So kanskje ho fekk staa fri, fri
som ein Blom paa eit høgt Fjell, til dess han, Daniel
Olsen, Student Daniel Olsen! kom ein Dag og baud
henne Hjarta og Haand. Og daa skulde dei vandra
so blideleg saman gjenom Livet, han som Prest, ho
som Prestefruva, og dei skulde hava det so godt, og
faa so mange fagre Gutar. —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
