Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
og so maatte han laana. Men det var ikkje faarlegt;
han visste, han kunde betala. Og han vart altid
berga d. Best var Austlendingarne aa beda um slikt;
Yestlendingarne var meir kloke. —
— Ein Dag kom Jens Rud til han med ei
kjærleg Helsing fraa Kapellan Hirsch. Daniel
raud-nad. »Kjenner De Kapellan Hirsch?« spurde han.
»Ja, — han er gift med Syster mi«, svarad Jens.
»Aa; — so.« — Men Daniel kjende seg styrkt av
denne Helsingi, og han lovad seg sjølv paa nytt Lag,
at han ikkje vilde gløyma sin gamle Lærar. —
Vaaren var endaa lenger her enn heime. Det
tok til aa letna alt i Marts, med varm Sol og høg,
ljos Himmel; men so kom April med Vinter, og daa
den sluttad, og det rett tok til aa verma i Bakkarne,
so kom Mai med sin kalde Nordan vind, som aldri
tok Ende. Jau, til siste Slutten rann Juni upp, —
Juni med si kvite, gloheite Sol og sin tette Ølrøyk
burtyver Fjorden og dei fagre Aasarne. Og Sumaren
-sprang ut paa ei Nott.
Men daa vart det likso ille. I Byen vart det
so varmt som i ein Bakaromn, og ein kunde lite
pusta.
Daa Daniel hadde lengtat so lengje etter
Fri-maanaden, at han hadde lengtat seg leid, — so kom
Erimaanaden med. Daa var dei som blesne burt, alle
dei underlege Fuglarne paa Heltbergs Fabrikk, og
Daniel gjorde seg ikkje drjug, han helder. Det skulde
verta ein forunderleg Ting i Grunnen: aa koma heim
som Kristianiamann. —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
