Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
155_
Kapellan Hirsch, og dei andre, som hadde hjelpt
han fram, maatte ikkje koma til aa trega paa det,
dei hadde gjort. Og Haugum, og Rud, og Kristian
Bliland, — dei maatte ikkje koma til aa tru, at han
var ein Matstrævar elder Filister.
I Grunnen burde han verta Folkehøgskulelærar
liksom Kandidat Meier. Dessverre, — han maatte
vera Prest; men so fekk han vera ein Prest slik
som Kapellan Hirsch, og hjelpa fram unge Folk, som
kanskje kunde gjera meir godt enn han sjølv var
Kar til. —
Med ein Gong hugsad han, at han hadde gløymt
aa tinga seg Duskeluva. Daa snudde han og gjekk
til Byen att so snøgt han kunde. Det var best aa
vera trygg. Enno kjende han seg ikkje Student, og
ikkje saag han ut som Student helder; men naar
han feide Duskeluva, og so Borgarbrevet, so skulde
nok det greida seg. —
— Immatrikuleringsdagen kom.
Daniel Braut drog paa seg sine svarte Klæde
og sette med Andakt Duskeluva paa Hovudet sitt.
No var han altso Student. Med bankande Hjarta
gjekk han framfor Spegilen. No hadde han naatt
sitt store Maal; no vilde han sjaa seg sjølv. Han
ventad ei Forvandling.
Duskeluva sat ikkje rett; han drog henne meir
ned mot det eine Øyrat. Men endaa sat ho ikkje
rett. Han drog henne ned mot det andre Øyrat;
men det hjelpte helder ikkje. So sette han henne
midt paa Skolten; — like nære. Han prøvde paa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
